| elfikon |
|
|
| |
| Dołączył: 28 Maj 2010 |
| Posty: 76 |
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 1 raz
Ostrzeżeń: 0/5
|
Płeć: Mężczyzna |
|
|
 |
|
 |
|
Pytania:
1. Co znaczy: "przyznać, że...?"
2. Dlaczego, Twoim zdaniem, w Kroku tym pojawia się liczba mnoga - "(my) przyznaliśmy", a nie "(ja) przyznałem/łam?"
3. Co to znaczy: "przestaliśmy kierować swoim życiem?"
Pierwszy krok ma tak fundamentalne znaczenie dla zdrowienia, że w Dwunastu Krokach i Dwunastu Tradycjach podkreśla się, iż jest to jedyny Krok, który "może być stosowany z całkowitą perfekcją". Przyznajemy się w nim do kluczowego problemu, przed którym stoimy jako osoby uzależnione: do własnej bezsilnosci wobec określonej substancji uzależniającej oraz wynikającej zeń niezdolnosci do kierowania naszym życiem. Dopóki zaprzeczamy, że mamy problem, nie możemy sobie z nim poradzić. Gdy jednak uznajemy swoją bezsilność otwiera się przed nami możliwość rozwiązania tego problemu.
Krok Pierwszy jest jedynym, w którym wspomina się o substancji uzależniającej i o naszym związanym z nią problemie - bezsilności. Począwszy od Kroku Drugiego, następnych jedenaście Kroków opisuje, co mamy robić, żeby ten problem rozwiązać. To znamienne, że tylko jeden Krok odnosi się do problemu, wszystkie pozostałe zaś skupiają się na rozwiązaniu.
W programie 12 kroków nie żyje się problemami, lecz żyje się rozwiązując je. |
|
